شکست جمنا و یک لشکر نامزد روی دست اصولگرایان

به گزارش تجارت امروز، «انتخاب» نوشت: «تمام شد. خیلی زودتر از آن چه تصور می‌شد. ساده‌تر از آن که خیلی‌ها تحلیل می‌کردند. آن چه رخ داده، این است: «تلاش چند ماهه اصولگرایان برای وحدت به بن‌بست رسید. آنها شکست خوردند. حالا این روزها هر کس کار خودش را می‌کند. یکی ستاد زده؛ آن دیگری ساک به دست شهر به شهر می‌چرخد؛ آن یکی اتاق فکر تشکیل داده و... بدون آن که کسی توجهی به آن مرکز فرماندهی داشته باشد که قرار بوده نامزد نهایی را از میان مصادیق برگزیند. فعلا وضعیت این گونه است.

روایت ماجرا را از روزهای آغازین همین هفته شروع کنیم. اخباری که خبرنگار «انتخاب» به آن دست یافته، می‌تواند زوایای تازه‌ای از اوضاع درون راستگرایان را معلوم کند. بر اساس شنیده‌ها بنا بر این بود که نام ۱۰ نامزدی که در جلسه مجمع عمومی جمنا بر اساس رای‌گیری از حاضران انتخاب شده بودند، اعلام شود؛ خاصه آن که پیش از این حتی مرضیه وحید دستجردی از آغاز مذاکرات با این ۱۰ نفر هم خبر داده بود. او گفته بود: «پیش‌نیاز برگزاری مجمع دوم جبهه مردمی این است که باید با ۱۰ کاندیدایی که بیشترین آراء را در مجمع عمومی اول کسب کرده‌اند، گفت‌و‌گو و مذاکره کنیم. هیات رئیسه شورای مرکزی در حال رایزنی و گفت‌وگو با این نامزدهاست. این کار آغاز شده و تا حصول به نتیجه همچنان ادامه خواهد داشت.»

در حالی که همه در انتظار اطلاعیه شورای مرکزی جمنا برای معرفی این ۱۰ نفر بودند، ناگهان یک خبر با چند نکته قابل توجه البته بدون حتی کوچک‌ترین تفاوت روی خروجی رسانه‌های اصولگرا قرار گرفت.

در این خبر که عنوان معرفی نامزدهای برگزیده جمنا را روی خود داشت، چند مساله خودنمایی می‌کرد. اول این که به جای ۱۰ نفر نام ۱۴ چهره اصولگرا قرار داشت. یعنی ۴ نفر اضافه‌ بر آن چه وعده داده شده بود. این اولین نشانه‌ای بوده که از اختلافات گسترده حکایت داشته است. به بیان دیگر سوال در این مورد این است که اگر بنا را بر درستی سخنان سخنگوی جمنا قرار دهیم آیا آن ۴ نفر اضافی از چه تاریخی و اساسا چرا به این جمع منتخب اضافه شده‌اند؟ در نگاه نخست این گونه به نظر می‌آید که حتی علت تنظیم این لیست بر اساس حروف الفبا و بدون توجه به میزان آرا کسب شده هم این بوده است که نام آن ۴ نفر اضافه معلوم نباشد اما گویا در پشت پرده این ماجرا اتفاقات دیگری نهفته است.

گفته می‌شود یکی از دلایل این رخداد قابل توجه و تامل، فشار طیف راست سنتی و بیش از همه موتلفه بوده است. شنیده شده پس از پیگیری‌های مستمر موتلفه‌ای‌ا، نهایتا یکی از شخصیت‌های با نفوذ جریان اصولگرا موافقت سران جمنا را برای اضافه کردن اسامی جدید از جمله مصطفی میرسلیم جلب می‌کند. نکته قابل توجه این است که حتی بعد از اضافه شدن این اسامی همچنان موتلفه بر سر مواضع انتقادی خود نسبت به جمنا باقی مانده است. ماجرا اما به اینجا ختم نمی‌شود. موتلفه‌ای‌ها حتی برای جلب حمایت به دفتر آیت‌الله مصباح یزدی هم رفته‌اند. دیداری که سخنانی تلخ را در آن شنیده‌اند: «همان گونه که بنده گفته‌ام، شما (برخی از اعضای مؤتلفه) از قدیمی‌ترین دوستان بنده هستید و دوستانی بهتر از شما در زمینه سیاست و اجتماع نمی‌شناسم. این سخن جای خود را دارد اما بدین معنا نیست که هر چه شما گفتید، من قبول می‌کنم یا انتظار داشته باشم، هر چه من گفتم شما قبول کنید! اولا اگر ما کاملا افکارمان واحد بود که یک حزب می‌شدیم. ثانیا اگر توقع این بود که همه یک جور فکر کنند، پس تعدد احزاب چه معنا می‌دهد؟ بنده به دنبال شناخت وظیفه‌ای هستم که بتوانم در مقابل خدا جوابگو باشم. هر گاه تشخیص دهم کسی اصلح است، از او حمایت می‌کنم و اگر کار به جایی رسید که قرار است کسی رأی بیاورد که ضررش بیشتر است و رأی به رقیب او سبب دفع ضرر بیشتر می‌شود، دفع افسد به فاسد می‌کنم اما قرار نیست از اول فاسد را ترویج کنم. در صورتی می‌توانم به کسي رأی دهم که بینی و بین‌الله تشخيص دهم از ميان افراد موجود، او اصلح است اما قول ديگران براي من حجت نيست. البته رفت‌وآمد و بحث و گفت‌وگو با دوستان گرامی را با کمال میل انجام می‌دهم اما نمی‌توانم به کسی قولی دهم که از فلانی حمایت می‌کنم چون حجتی پیش خدا ندارم اما با تمام وجود سعی می‌کنيم اگر کسی را معرفی کردید که در شاخص‌های گفته شده، برتر و اصلح باشد و برای ما هم ثابت شد، از وی حمایت کنیم. البته منتی بر شما نداریم بلکه وظیفه‌ای است که در مقابل خدا باید انجام دهیم.»

از موتلفه که بگذریم برخی از نامزدهای دیگر اصولگرا هم عملکردی جالب دارند. در مورد نیکزاد شنیده شده که او از جمله افرادی بوده که نامش در میان ۱۰ نفر اول انتخاب شده، نبوده است. برخی خبرها حاکی از آن است که بعد از برگزاری نشست جمنا اعتراضش را به این تشکل مطرح و حتی عنوان کرده که برای حضور در انتخابات آماده است. خبرهای دیگری که از وضعیت نامزدهای اصولگرا شنیده می‌شود حاکی از آن است که رستم قاسمی برای حضور در انتخابات بسیار جدی است. او گویا گفته عزمی راسخ برای حضور در رقابت اردیبهشت ماه دارد.

محسن رضایی هم اعلام کرده بنای نامزدی در انتخابات را ندارد اما برخی شنیده‌ها حکایت از این دارد که احتمالا او از حاضران انتخابات ۹۶ خواهد بود. بر اساس اخباری که خبرنگار «انتخاب» به آن دست یافته است همچنین به نظر می‌رسد که باید در انتظار اعلام نامزدی الیاس نادران هم باشیم. این را البته می‌توان از اظهار نظرها و تحرکات اخیر او هم حدس زد. زریبافان هم البته در این بین حکایت جالبی دارد. او نیز در زمره کسانی قرار دارد که برای کاندیداتوری جدی شده است. همه این افراد که به آنها اشاره کردیم، غیر از چند نامزد اصلی است که اتفاقا نبردی نامحسوس و گاه حتی محسوس هم در آن سطح شکل گرفته است. سعید جلیلی در آستانه انتخابات به فکر قشر مستضعف افتاده و روستاگردی‌هایش را البته همراه با نهضت انداختن عکس و سلفی ادامه می‌دهد. محمدباقر قالیباف هم با رسانه خودش مصاحبه کرده و وعده سه برابر کردن یارانه را داده است. این وسط سیدابراهیم رییسی هم در حال تست فضا برای انجام بزرگ‌ترین ریسک زندگی سیاسی خود است.

این نکته نیز البته قابل توجه است که جبهه پایداری که از همان ابتدا ساز جدایی کوک کرده، حالا دیگر با سخنان مرتضی آقاتهرانی جای هیچ شک و شبهه‌ای باقی نگذاشته که این تشکل سیاسی راهی جدا از جمنا می‌رود و البته نامزد اختصاصی خود را هم خواهد داشت.

جمنا شکست خورده است. خیلی زوتر از آن چه تصور می‌شد. همه نامزدها عزم پاستور کرده‌اند. به نظر می‌رسد اصولگرایان زمان و شرایط دوران را برای رسیدن به اتاق کار رییس‌جمهوری ایران بار دیگر از دست داده‌اند.»