یادداشت از حسین عبداللهی فعال سیاسی
چه کسانی از این که تحریم کاهش یابد، مذاکره مثبت باشد، مردم راحت زندگی کنند، نفع نمی‌برند؛ کاسبان تحریم و کسانی که کامیابی سیاسی و اقتصادی خود را بر ادامه فشارها می‌بینند، غمشان از این است که نظام روز به روز تقویت و زندگی مردم بهتر شود.
تحریم؛ اقتصاد سیاه و بازارقاچاق را بزرگ و مناسبات رسمی و بانکی را مختل می‌کند و کسانی که نفوذ دارند و می‌توانند از رانت‌های سیاسی و امنیتی بهره‌مند شوند؛ با استفاده از مسیرهای غیررسمی، از این شرایط سود می‌برند. چنین افرادی نگران این هستند که اگر وضع عادی شود و تحریم‌ها برطرف شود، سود سرشاری را که از این وضع می‌برند، از دست خواهند داد. طبیعتا این افراد هم با نفوذی که ممکن است در برخی از دستگاه‌ها داشته‌باشند، فشار می‌آوردند که توافق انجام نشود؛ اما به کوری چشم آنان موفقیتمان روز به روز برجسته تر می شود.
فیلم گاندو و خانه ابدی تصویری روشن از دلواپسان و معاندان نفوذی در دستگاههای حکومتی را نمایان کرد؛ عده ای با پخش این فیلم‌ها به شدت عصبانی شدند و مدام از معاند بودن سازندگان فیلم می‌گفتند؛ چون ادامه آن عرصه و موقعیت آنان را بیشتر به خطر نزدیک می کرد.
خیلی خودشان را به در و دیوار کوبیدند تا کارگردان این فیلم ها را محکوم و از پخش آنها جلوگیری کنند؛ متاسفانه به جایی نرسیدند.
نباید تصور کنیم که نفوذ فقط خود را در قالب خرابکاری هسته‌ای یا ترور شخصیت‌های بلندپایه نظامی و دانشمندان هسته‌ای نشان می‌دهد، بلکه این نفوذ می‌تواند بر تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری صحیح در کشور نیز تاثیرگذار باشد.
نباید فراموش کرد که رژیم جعلی اسرائیل یکی از اصلی‌ترین مخالفان توافق میان ایران و امریکا و بازگشت امریکا به برجام است و خرابکاری آنان دور از ذهن نیست.
حال با گذشتن از تمام این روزها و سختی‌ها، ادامه فشار تحریم‌ها و به روی کار آمدن دولت جدید، برخی که پیش‌تر هم مخالفت خود را با تلاش‌های دولت برای رفع تحریم‌ها ابراز کرده بودند به ادامه عوام‌فریبی با دیگر کشورها می‌پردازند و تحریم را نعمت می‌دانند.
در اینجا اقدام دولت سیزدهم را تحسین می کنم از اینکه توانست برموج سنگینی که در کشور حاکم بود را بشکند، اگر بخواهیم عملکرد دولت سیزدهم را با دوازدهم مقایسه کنیم پی به خیلی از خرابکاری‌ها و سوء مدیریت می بریم.
اقتصاد و سیاست وحشتناک امروز کشور نتیجه عملکرد دولت یازدهم و دوازدهم است که هیچ زمان نتوانستند به خاطر نالکارآمدی دست از حکومت کشده و از مردم بابت این همه بی بند و باری که در کشوربه وجود آمد عذرخواهی کنند.
بنده به عنوان فعال سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران امید دارم با پشتکار دولت سیزدهم در آینده نه چندان دورشاهد ثبات اقتصادی و سیاسی در کشور باشیم.
بیشتر بخوانید:
- آقای شریعتمداری همه از یک وطنیم؟
- سازش با آمریکا مشکلی از کشور رفع نمی‌کند
- رئیس جمهور و اما و اگرهای سال 1401
انتهای یادداشت
نظر شما
