روی همین روغن‌هایی که به خاطر حذف ارز ترجیحی قیمت آنها افزایش‌یافته نوشته: ساخت ایران!
کالای ساخت ایران یا تولید ایران اما نباید تا این اندازه به ارز وابستگی داشته باشد. درست است که هر کالایی به میزانی ارزبری دارد و مثلاً به مواد ظروف روغن می‌توان اشاره کرد اما در این قضیه صحبت از ارتباط مستقیم و مشابه واردات است.
40 سال قبل یکی از وزرا تازه می‌گفت در بازدید از یک کارخانه روغن متوجه شده فقط قوطی را می‌سازند و خود روغن با کشتی وارد می‌شود.
مراد از «ساخت ایران» یا «تولید ایران» که روی ظروف روغن مایع نقش بسته چیست؟ اگر وارداتی است که دیگر تولید داخل نیست. اگر هست اما در داخل فرآوری و نهایی می‌شود چرا تا این حد از ارز تأثیر می‌پذیرد؟
باید شبیه ماجرای تولید لاستیک خودرو یا تایر باشد که 25 سال قبل از نزدیک دیدم. مهم‌ترین مادۀ اصلی –کائوچو- وارداتی بود. اما تایر یا لاستیک به نام ایران تولید می‌شد.
مثال دیگر تفاوت تولید پنیر با کره است. پنیر را می‌توان داخلی نامید اما کره عملاً وارداتی است. تعبیر ساخت ایران یا تولید ایران را چگونه می‌توان هم برای محصولات کاملاً ایرانی- ولو نیازمند مواد اولیه خارجی- به کاربرد و هم برای فرآورده‌هایی که تماماً وارد و در ایران بسته‌بندی می‌شود؟
انتهای مطلب
نظر شما
