به گزارش تجارت امروز؛ یکی از سناریوهایی که برای افزایش بیرویه قیمت دلار در این روزها مطرح است این است که دولت قصد دارد دلار را افزایش دهد و تا 42 هزار تومان ببرد تا بتواند از محل آن کسری بودجه خود را جبران کند و سپس با ارز پاشی قیمت را پایین بیاورد.
دلار مرز ۴۰ هزار تومان را رد کرد، اما صدایی از دولت در نمیآید، حتی وقتی اعضای تیم اقتصادی دولت تحت فشار رسانهها قرار میگیرند تا پاسخگوی این وضعیت باشند، توجیههایی میآورند که مرغ پخته خنده اش میگیرد، به عنوان مثال وزیر اقتصاد علت افزایش قیمت ارز را اغتشاشات خواند، حال آنکه یک ماه میشود ناآرامیها خاموش شدند، اما همچنان دلار سیر صعودی دارد.
دولت و به طور مشخص بانک مرکزی قدرت این را دارد که قیمت ارز را کنترل کند، اگر این کار را انجام نمیدهد و در واقع جلو افزایش قیمت ارز را باز گذاشته تا قیمتها رشد کنند، علتش استیصال بانک مرکزی در تأمین ارز مورد نیاز بازار نیست.
بانک مرکزی هر زمان خواسته، توانسته است قیمت ارز را ثابت نگه دارد یا قیمت را افزایش یا کاهش دهد. این حرف که سوداگران و هجوم مردم برای خرید عامل افزایش قیمتها در بازار ارز هستند، بهانه و توجیهی بیش نیست.
معنای این حرف فقط میتواند این باشد که مردم احساس ناامنی کردند بنابراین به بازار هجوم آوردند تا پول شان را تبدیل به ارز کنند. بانک مرکزی قدرت مدیریت بازار ارز را دارد و هیچ نوع دلیل و بهانهای برای افزایش قیمت ارز قابل قبول نیست.
سکوت بانک مرکزی نشانه رضایتش از افزایش قیمت ارز است، وقتی توانست از پاییز سال گذشته تا شهریور امسال قیمت دلار را بین ۳۰ تا ۳۳ هزار تومان حفظ کند، چرا الان نتواند؟ شاید بانک مرکزی برای توجیه افزایش قیمت ارز آدرس غلط میدهد تا کسری بودجه دولت را پر کند، در گذشته نیز وقتی خزانه دولت خالی بود، ماههای آخر سال همین اتفاق میافتاد.
البته این سئوال مطرح است که بانک مرکزی تا چه حد خواستار افزایش قیمت ارز است؟ با نگاه به تجارب گذشته میتوان به این پرسش پاسخ داد، دولت قیمت ارز را تا ۴۲ هزار تومان بالا میبرد و سپس ۴ یا ۵ هزار تومان آن را ارزان میکند، بعد مردم خوشحال میشوند، یعنی دلار ۳۷ یا ۳۸ هزار تومانی در جامعه جا میافتد. این بازی است که هر ساله آن را داشتیم.
انتهای مطلب