زنی که هفت شوهرش را کشت کیست؟

به گزارش تجارت امروز؛ شاید به همین دلیل است که قاتلانی مانند جفری دامر را مجرمان زنجیره ای می نامند. اما نام تعدادی از زنان در صفحات حوادث روزنامه ها و در فهرست قاتلان زنجیره ای دیده می شود. زنانی که با خونسردی در مدتی محدود با کشتن زنجیره ای از افراد خاص ترس را به دل مردم راه انداخته بودند.

یک کنتس خون آشام

الیزابت باتری که پیرترین قاتل زنجیره ای زن تاریخ نامیده می شود، در مجارستان در دهه ۱۶۰۰ چنان ترسیده بود که به کنتس خون آشام معروف شد. تبار و نصب الیزابت به خانواده سلطنتی باز می گردد. او در قلعه Kahtis در مجارستان زندگی می کرد.

همه چیز زمانی آشکار شد که خدمتکاران الیزابت ناپدید شدند. شاید عجیب باشد، اما عطش الیزابت برای جوان ماندن باعث شد که دستانش به خون بسیاری از زنان جوان آغشته شود. بر اساس برخی آمار، تعداد قربانیان ۶۰۰ نفر برآورد شده است. او روش خاصی برای کشتن قربانیان خود داشت. بدین ترتیب ابتدا دختران جوان را به قلعه خود دعوت کرد تا به مدت یک ماه همراه و خدمتگزار او باشند. در چند شب، الیزابت آنها را می کشت و به زنجیر آویزان می کرد تا تمام خونشان در ظرفی شبیه وان بریزد.وقتی وان پر از خون شد، کنتس خون آشام در آن خوابید تا خون این دختران جوان مانع از پیری او شود. خانواده برخی از آن دختران از قضات خواستند که در زمان ناپدید شدن فرزندشان، محل اختفای الیزابت را بررسی کنند. وقتی ماموران وارد قلعه شدند چیزی را که با چشمان خود دیدند باور نکردند.

آنها یک اتاق شکنجه با وسایل عجیب پیدا کردند که زن جوانی در آن آویزان بود. از آنجایی که الیزابت از خانواده سلطنتی بود، دادگاه نمی توانست او را مانند مردم عادی محکوم کند، اما در عوض او را به زندانی شدن در قلعه وحشتناک خود تا پایان عمر محکوم کرد. بدین ترتیب در و پنجره های قلعه کاملاً بسته شد و فقط یک دهانه کوچک برای تامین آب و غذا به الیزابت تعبیه شد. چند سال بعد، الیزابت به تنهایی درگذشت و پس از آن دیگر هیچ دختر مجارستانی ناپدید نشد. .

قاتل سریالی مردها

نام «آیلین وورنوس» در میان مشهورترین قاتل‌های زنجیره‌ای زن تاریخ ثبت شده است که در کمتر از یک سال هفت مرد را به قتل رسانده است. آیلین ادعا کرد که هر یک از قربانیانش به تنهایی قصد کشتن او را داشته اند و او به این بهانه هفت مرد را کشت.

البته داشتن نوعی روان‌پریشی در خانواده ورنوس وجود دارد، زیرا پدر آیلین نیز در دوران کودکی‌اش به دلیل کودک آزاری در زندان بوده و در آنجا خودکشی کرده است. بدین ترتیب خانواده آیلین خیلی زود از هم پاشید و او در ۱۴ سالگی به یک بی خانمان در خیابان تبدیل شد. او پس از عزیمت به فلوریدا، عاشق زن جوانی به نام تیریا مور می‌شود، اما این علاقه و علاقه شدید زیاد دوام نمی‌آورد و پس از یک سال دوباره زندگی او از هم می‌پاشد. در حالی که در ۳۰ نوامبر ۱۹۸۹، آیلین اولین قتل را در پرونده سیاه خود با کشتن ریچارد مالوری ثبت کرد.

کمتر از دو ماه بعد در اول ژوئن ۱۹۹۰ گزارش قتل با هویت «دیوید اسپرز» به مأموران پلیس رسید و دقیقاً پنج روز بعد جسد «چارلز کاراسکادون» کشف شد. در همان سال به ترتیب در ۴ جولای، ۴ آگوست و ۱۲ سپتامبر، قربانیانی به نام‌های «پیتر سیمز»، «تروی اکسچنج» و «دیک همفریس» به فهرست قاتلان زنجیره‌ای اضافه شدند. آخرین قربانی این زنجیره شوم “والتر گنو آنتونیو” بود که در ۱۹ نوامبر ۱۹۹۰ به قتل رسید. چند ماه پس از پیدا شدن آخرین جسد، آیلین به جرم قتل دستگیر شد.

دادستان تا فوریه ۱۹۹۳ توانست شش قتل دیگر را به او متهم کند. آیلین تا سال ۲۰۰۱ در زندان بود و از آنجایی که هر روز اخبار و شایعات ضد و نقیضی در مورد او می‌شنید، دیگر طاقت نیاورد و از دادگاه خواست تا رسیدگی را تسریع کند. دادگاه فلوریدا با درخواست آیلین موافقت کرد و سرانجام در ۹ اکتبر ۲۰۰۲ پرونده این قاتل زنجیره‌ای با تزریق مواد کشنده به ایلین ورنوس بسته شد..

قاتلان زنان جوان

قاتل دیگری که نامش در فهرست مخوف‌ترین قاتلان زن سریالی به ثبت رسیده «رزماری وست» نام دارد. رزماری اهل انگلستان بود، البته او به تنهایی دست به قتل نمی‌زد بلکه بعضی وقت‌ها شریک جرم هم داشت و به کمک همسرش، «فرد وست» از آوریل ۱۹۷۳ تا آگوست ۱۹۷۹، ۱۲ زن جوان را پس از شکنجه بسیار به کام مرگ فرستاد.

 تعدادی از  قربانیان رزماری و همسرش

هنگامی که هوس کشتن یک نفر به سر رزماری می‌زد، به همراه همسرش در منطقه گلوسستر انگلستان آن‌قدر پرسه می‌زد تا زن جوانی را به دام بیندازد که البته یکی از این قربانیان برحسب اتفاق، «هیتر» – دختر «فرد» از همسر سابقش- بود. در پرونده او و همسرش اشاره شده است که هر دو نفر دچار سادیسم بودند.

با این حال آنها ۲۰سال آزادانه زندگی کردند تا اینکه در سال ۱۹۹۴، تحقیقات پلیس با یافتن بقایای مدفون شده اجساد در محل وقوع جنایت‌ها یعنی خانه رزماری به نتیجه رسید و رزماری وست در سال ۱۹۹۵ متهم به قتل ده زن شد اما به دلیل داشتن بیماری روانی به اعدام محکوم نشد و گفته می‌شود که قاضی حکم زندان او را تا سال ۲۰۱۹ صادر کرده است. رزماری در آن زمان ۶۶ ساله خواهد شد.

مادری که قاتل بود

شاید فکر کنید که قاتلان سریالی قربانیان خودشان را از بین افراد غریبه انتخاب می‌کنند اما «وانتا هویت» زنی بود که خلاف این موضوع را ثابت کرد. او مادر شش کودک بود که پنج تای آنها را طی چند روز مختلف خفه کرد. او پس از اینکه فرزندانش را یکی یکی در زمان‌های مختلف خفه می‌کرد، با بیمارستان تماس می‌گرفت و مدعی می‌شد که کودکش دیگر نفس نمی‌کشد.

تصویری قدیمی از وانتا هویت و یکی از بچه‌هایش

پزشکان هم علت چنین خفگی‌ای را «سندروم مرگ ناگهانی کودک» تشخیص می‌دادند. بااین حال یک بار نزدیک بود مچ وانتا باز شود وادعای دروغ او به همه ثابت شود چون یکی از کودکان وانتا کاملا خفه نشده بود و هیات پزشکی تشخیص دادند که می‌توان با اتصال دستگاه اکسیژن به کودک از او در خانه هم پرستاری کرد اما چند روز بعد، کودک بخت برگشته در خانه جان باخت و وانتا ادعا کرد که به دلیل درست عمل نکردن دستگاه او دچار خفگی شده است. با اینکه پلیس برای انجام تحقیقات وارد عمل شد، باز هم به نتیجه‌ای نرسید.

اما وانتا در سال ۱۹۹۴ در یک اقدام عجیب به قتل فرزندان خود اعتراف کرد و به این ترتیب دستگیر شد. با این حال یک‌سال بعد رسما حرف خود را پس گرفت و مدعی شد که اعترافاتش تحت‌تاثیر توهم بوده است اما دادگاه او را به حبس ابد محکوم کرد.

یک مورد مشابه دیگر

«دیانا لومبررا» هم مادر دیگری است که نامش در فهرست قاتلان سریالی قرار گرفته است. او هم شش کودک خود را با سنگدلی تمام طی چند سال متوالی به قتل رساند؛ بدین ترتیب که پس از خفه کردن کودکانش، در حالی‌که آنها را در آغوش می‌گرفت، سراسیمه وارد بیمارستان می‌شد و از پرستاران کمک می‌خواست.

کادر پزشکی هم به سرعت وارد عمل می‌شدند، درحالی که کار از کار گذشته و کودک پیش از اینها جان باخته بود. پس از چند بار گزارش چنین اتفاقی از سوی بیمارستان، بالاخره پلیس به دیانا مشکوک شد و طی یک سری تحقیقات تخصصی در بخش جنایی، او به عنوان قاتل فرزندانش شناخته شد و به سه بار مرگ محکوم شد.

زنی که شوهرانش را می‌کشت

«مارجی ولما بارفیلد» ۵۳ ساله یکی دیگر از قاتلان سریالی است که در طول چند سال متوالی، مادرش و هفت نفر از همسرانش را در شهر لومبرتون واقع در شمال کالیفرنیا به قتل رساند. او چهار نفر از همسرانش را هنگامی که در خواب بودند به قتل رساند؛ به این ترتیب که با به آتش کشیدن تختخواب وانمود می‌کرد که آنها در حال سیگار کشیدن به خواب رفته‌اند و تخت آتش گرفته است.

این قاتل مخوف، در غذای باقی مقتولانش هم آرسنیک و مواد کشنده دیگر اضافه می‌کرد. بعد از دستگیری، مارجی به قتل‌هایش اعتراف کرد و در سال ۱۹۸۴ با تزریق مواد کشنده اعدام شد. از سال ۱۹۷۶ به بعد، مارجی ولما اولین زنی بود که در آمریکا محکوم به مرگ می‌شد.

قاتلی با سم آرسنیک

بین قاتلان سریالی روش‌های مختلفی برای کشتن افراد وجود دارد. «بلانش تیلر مور» یکی از آنهاست که با استفاده از سم آرسنیک قربانی‌هایش را کشته است. در پرونده این قاتل خونسرد، نام افراد آشنایی به چشم می‌خورد چون او قربانی‌هایش را از بین دوستان و اعضای خانواده‌اش انتخاب می‌کرد.

بلانش تیلر مور برای کشتن  افراد از سم استفاده می‌کرد

به همین دلیل، قتل دو همسر، یک دوست و پدر و مادر شوهرش در پرونده‌اش به ثبت رسیده است. از آنجایی که مسمومیت توسط سم  بسیار شبیه به داشتن دل درد شدید است، او تصمیم گرفت قربانی‌هایش را با مسموم کردن توسط این سم به قتل برساند. بلانش هم سرنوشتی مانند دیگر قاتلان سریالی داشت؛ کمی بعد از پیدا شدن جسد ششمین قربانی‌اش دستگیر شد و در سال ۱۹۹۱ به مرگ با تزریق آمپول هوا محکوم شد.

پرستار قاتل

«جینن جونز» زن ۲۷ساله‌ای بود که عاشق پرستاری از کودکان بیمار بود اما این پرستار در سال ۱۹۸۴ به اتهام قتل ۱۱ کودک در سان‌فرانسیسکو به حبس ابد محکوم شد. البته از آنجا که این پرستار در مراکز بهداشتی مختلفی کار می‌کرد، ماموران پلیس در ابتدا فکر کردند که ممکن است جینن مسؤول به قتل رسیدن هر ۴۶ مورد گزارش شده از این کلینیک‌ها باشد اما در نهایت فقط قتل ۱۱ نفر از آنها توسط جینن ثابت شد.

۱۱ کودک بی‌گناه قربانی جینن جونس پرستار شدند

او به کودکان بیمار داروی قوی‌ای را تزریق می‌کرد که مستقیما بر قلبشان اثر می‌گذاشت، بعد با تلاش بسیار وانمود می‌کرد که سعی داشته کودک را احیا کند تا در چشم دیگران قهرمان هم نشان داده شود. این قاتل بی‌رحم حتی زمانی که تحقیقات پلیس برای یافتن قاتل آغاز شده بود، همچنان به ترفند خود ادامه می‌داد تا اینکه بالاخره دستش برای سرپرست بخش رو شد و راز پرستار قهرمان برای همگان برملا شد.

بانوی خاموش قاتل

«جوآن بارازا» – گرداننده یکی از سیرک‌های معروف مکزیک- که به بانوی خاموش شهرت داشت، پس از چندی لقب دیگری را با نام «پیرزن قاتل» به خود اختصاص داد. او در دهه ۱۹۹۰ به  خانه‌های سالمندان مکزیک می‌رفت و وانمود می‌کرد که کارگر اجتماعی است و برای کمک به سالخوردگان نزد آنها رفته. به محض اینکه جوآن وارد این خانه‌ها می‌شد و برای کمک‌رسانی به یک پیرمرد یا پیرزن فرستاده می‌شد، آن‌چنان سر و صورت مقتول بیچاره را فشار می‌داد که خون از چشم و گوش‌هایشان سرازیر می‌شد.

در یکی از قتل‌هایش، جوآن پس از اینکه آناماریای ۸۲ ساله را به قتل رساند، مثل همه قاتل‌های دیگر از صحنه جرم فرار کرد. پس از گزارش قتل، نیروهای پلیس به محل وقوع جرم سرازیر شدند و به این نتیجه رسیدند که اثر انگشت به دست آمده با اثر انگشت قتل‌های پیشین مطابقت می‌کند. به خاطر همین دایره تحقیقاتشان را وسیع‌تر کردند، با این حال هنوز مطمئن نبودند که قاتل زن است یا مرد؛ گرچه بیشتر افراد گروه تجسس معتقد بودند که شیوه کشته شدن مقتولان بیشتر شبیه کار یک قاتل سریالی مرد است. با این حال بالاخره پلیس او را دستگیر کرد اما هیچ‌گاه انگیزه او از قتل‌هایش روشن نشد.

مادربزرگ قاتل

«نانی داس» یکی دیگر از قاتلان سریالی آمریکاست که به خاطر خنده‌های عجیبش در جریان جلسه‌های دادگاه به «مادربزرگ خوش‌خنده» شهرت یافت. او طی سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۴، دو نفر از خواهرانش، مادر و مادرشوهر، نوه، خواهرزاده و چهار همسر خود را به قتل رساند. اما سرانجام در سال ۱۹۵۵ راز قتل‌های این مادربزرگ خوش‌خنده فاش شد و در ایالت اوکلاهاما به حبس ابد محکوم شد.

این قاتلان سریالی حتی بعد از دستگیری هم به انگیزه‌هایشان اعتراف نکردند.

انتهای مطلب