پارک دانشجو یا پارک فساد؟

به‌گزارش تجارت امروز،وجودافرادباچهره‌های‌مختلف اجازه ۱۰ دقیقه بیشترنشستن روی‌صندلی‌های “سنگی” پارک دانشجو مقابل ساختمان تئاتر شهر را نمی دهد.

کافیست بیشتر از ۱۰ دقیقه در آنجا بنشینی و یا راه بروی، پیشنهادهای مختلف درباره مواد مخدر و زنان فاحشه می‌شود، سردرگم می‌شوی نمیدانی اینجا پارک است یا اروپا؟

نگاهها به سمت آدم‌های “تازه وارد و ساده” زوم می شود همه تیز می شوند تا بدانند شخص تازه وارد کیست و چه بهره برداری از آن می توانند انجام دهند.

بزهکاران به بهانه آدرس یا پرسیدن ساعت جلو می روند، شخص ساده از همه جا بیخبر دام این افراد می افتد و مشغول صحبت می شوند به حدی که خونت کجاس؛ کارت چیه؟ اینجا چیکار می کنی، در جواب می گوید تازه از شهرستان آمدم دنبال کار هستم.

بزهکار؛ نگران نباش کمکت می کنم! همین بس است تا فرد در دام بیافتد.

هنگام تاریکی شب به خانه متروکه می‌روند؛ خلافکاران و زنان فاحشه جمعند و با نگاه نافذ برآورد می کنند که یارو چقدر بوقه که سر از اینجا درآورده.

آروم آروم کار خلاف را با الفبای فارسی شروع می‌کند به حدی پیش می رود که یهو سر از زندان در می آورد در آنجاس که به سر و صورت خود می زند که برای کار آمده تهران چرا زندان است.

پارک دانشجو همه نوع اسمی دارد جز پارک دانشجو. تنها پارکی است که در آن دانشجونیست. دانشجونما در این پارک زیاد است.

بوی مشمئز کننده از سطل‌های زباله که تنها زباله در آن نیستو شامل محتویات معده افراد با حال خرابی است؛ در پارک می‌پیچد.

مرکزی بودن مکان تئاتر شهر باعث شده است که این مکان موقعیت خوبی برای دستفروشان باشد و درآمدی از آن کسب کنند. ساختمانی که بزرگترین مجموعه نمایشی در ایران است اما آنچه که در حاشیه‌اش نمایش داده می‌شود تنها آسیب‌هایی است که شهر تهران با آن رو به رو است. بدون مدیریت و بدون تفکر برای رفع آن.

انتهای مطلب