نگاهی بر زندگینامه ساده، شهید سپبهد علی صیاد شیرازی

به گزارش تجارت امروز؛ شهید سپبهد علی صیاد شیرازی، فرمانده نیروی ارتش بعد از انقلاب بود، که نقش بسیار ویژه ای در موفقیت و عملیات های جنگی داشتند، زیرا قابلیت و توانمدی این شخصیت بزرگ آنقدر بزرگ بود که در رهبری نیرو بسیار قدرتمند عمل کردند.

گذشته شهید سپبهد علی صیاد شیرازی

جد علی صیاد شیرازی “صیادخان” از عشایر ترک‌زبان استان فارس و در جوانمردی و شجاعت شهره خاص و عام بود. وی پس از مدتی به همراه خانواده و فرزندانش عازم درگز شد در آنجا رحل اقامت افکند و دیگر به ایل برنگشت.

پدر صیاد شیرازی “زیادخان” شغل نظامی داشت و در ژاندارمری مشغول خدمت بود. وی مدتی از این شغل کناره‌گیری کرد و لباس نظامی را کنار گذاشت. زیادخان در نامه‌ای که به فرمانده‌اش نوشته آورده است:
اکنون حرمت این لباس شکسته شده و هر دزد گردنه‌گیری این لباس را پوشیده و به جان مردم افتاده است. تا وضع بدین‌گونه است من نمی‌توانم این لباس نظامی را به تن کنم.

زیادخان به پیشنهاد برادرش با “شهربانو” دختر یکی از هم‌ولایتی‌های خویش ازدواج کرد. ثمره این ازدواج فرزند پسری بود که “علی” نام گرفت. علی صیاد شیرازی به سال ۱۳۲۳ هـ. ش در شهرستان “درگز” «شمال استان خراسان»، (کبود گنبد) در خانواده‌ای مذهبی و نظامی دیده به جهان گشود.

علی هنوز یک ساله نشده بود که پدر و مادرش تصمیم گرفتند به مشهد کوچ کنند و مقیم شهر امام هشتم شوند. زیادخان که مجددا شغل نظامی را انتخاب کرده بود، مجبور بود به شهرهای مختلفی منتقل شود و خانواده‌اش هر سال در شهر جدیدی باشند همین شرایط سبب شد، صیاد شیرازی با مردمان و فرهنگ و آداب مختلف آشنا شود.

اقدامات شهید سپبهد علی صیاد شیرازی

از مهم‌ترین اقدامات او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، می‌توان به تهیه طرح‌های عملیاتی که منجر به شکستن حصر شهرهای سنندج و پادگان‌های مریوان، بانه و سقز شد، اشاره کرد.

شهر سنندج با تشکیل ستاد عملیات مشترک ارتش و سپاه پاسداران توانست پس از ۲۱ روز مقاومت و دفاع از سوی مدافعان خویش، کاملاً از تصرف و تسلط نیروهای ضد‌انقلاب خارج شود. پس از تحقق و اجرای موفق این طرح‌ها، شهید صیاد شیرازی با ۲ درجه ارتقاء با درجه سرهنگ تمامی به فرماندهی عملیات غرب کشور منصوب شد.

وی در آخرین ماه‌های ریاست‌ جمهوری بنی صدر به‌ دلیل برخورداری از روحیه انقلابی و مقابله با خیانت‌های او، از سمت مذکور عزل شد و پس از آن تا عزل بنی صدر و فرار مفتضحانه او به فرانسه، به دعوت شهید کلاهدوز در ستاد مرکزی سپاه پاسداران به خدمت پرداخت.

سپهبد علی صیاد شیرازی پس از خلع بنی صدر، برای پایان دادن به ناهماهنگی ارتش و سپاه در آن دوران، قرارگاه مشترک عملیاتی سپاه و ارتش را راه‌اندازی کرد و به‌ عنوان فرمانده ارشد در آن قرارگاه مشغول به فعالیت شد.

صیاد شیرازی در مهر ماه سال ۱۳۶۰ به پیشنهاد رئیس شورای‌عالی دفاع از سوی امام خمینی به فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی منصوب شد. در این منصب فرماندهی نیروهای ارتش اسلام در عملیات‌های پیروزمند ثامن‌الائمه، طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس را بر عهده داشت. عملیاتی که سرنوشت جبهه‌های اسلام علیه کفر را به پیروزی رقم زد و روند جنگ تحمیلی را در مسیر پیروزی ارتش اسلام قرار داد.

نقش او در ایجاد وحدت بین قوای مسلح کشور و نیروهای توانمند دفاعی و مهار دشمن و حفظ تمامیت ارضی کشور و فتح جبهه‌های حق علیه باطل در عملیات‌های ثامن‌الائمه، طریق‌ القدس، فتح المبین، بیت‌المقدس و دیگر عملیات‌های پیروزمند تا مرصاد و دفاع از حد و مرز میهن عزیزمان بر کسی پوشیده نیست.

تحصیلات

دوران تحصیل علی صیاد از دبستان تا دبیرستان در شهرهای مشهد، آمل، گنبد کاوس و تهران سپری شد. علی در تمام دوران تحصیل از شاگردان ممتاز بود. سال ۱۳۴۳ وارد دانشگاه افسری شد چند سال بعد با درجه ستوان دومی فارغ التحصیل شد و به انجام وظیفه مشغول شد.

در همین سال برای طی دوره مقدماتی توپخانه عازم اصفهان شد. با اتمام دوره مقدماتی، مدتی در مناطق غرب کشور در مشاغل افسر دیده‌بان توپخانه و معاون آتشبار و فرمانده آتش‌بار، در تبریز و سپس لشکر ۸۱ کرمانشاه به خدمت خود ادامه داد.

سال ۱۳۵۰ با دخترعمویش ازدواج کرد. و زندگی مشترک خویش را با دختری باحجاب و مؤمنه آغاز کرد. در همین سال برای گذراندن دوره آموزشی زبان انگلیسی به تهران آمد و پس از پایان دوره و جدیت در تحصیل، سرانجام خود از استادان زبان انگلیسی شد.

شهادت شهید

بعد از اخذ درجه سرلشکری در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸، چند روز بعد در ۲۱ فروردین، ساعت ۶/۴۵ صبح هنگام خروج از منزل به دست عوامل سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به شهادت رسید و به آرزوی دیرینه‌اش نائل گشت. یکی از منافقان در لباس رفتگر به بهانه تحویل‌دادن نامه به ایشان، با شلیک گلوله وی را به شهادت رساند.

محسن مؤمنی می‌نویسد:
«در سازمان منافقین سرلشکر علی صیاد شیرازی، لابد به خاطر جانبازی‌هایش در راه دفاع از استقلال ایران به اعدام محکوم شده بود.