کیومرث پور احمد چرا کشته شد؟

به گزارش تجارت امروز به نقل از تلنگر؛ خالق قصه‌های مجید و اتوبوس شب فقط خود مأمور اعدام خود بود؛ اما دستور اعدام از جای دیگری صادرشده بود.

پوراحمد را ممیزی ارشاد کشت. ندیدن مشکلات و مصائبش کشت. پوراحمد کشته شد، چون مستقل بود. اگر جایی بود خودش دوست داشت آنجا باشد و امیدش آنجا بود؛ نه از روی تطمیع یا برای جایگاه و مقام!

پوراحمد به خاطر بن‌بست اجتماعی و سیاسی موجود کشته شد؛ به خاطر انباشت مشکلات اقتصادی؛ به دلیل نبود فضایی آزاد برای کار، به دلیل حضور افرادی درصحنه سینما و تئاتر که نه لیاقتشان آن جایگاه بود و نه بلدش بودند او کشته شد، چون زیاد می‌دانست!

هنرمندان و مخصوصاً کارگردانان افرادی هستند با روحیات حساس و لطیف! چراکه به هر گوشه‌ای از جامعه سری می‌کشند و زوایای پنهان جامعه را می‌بینند! دلیل نزدیکشان با مردم و محبوبیتشان در جامعه همین است. پوراحمد به جامعه‌اش نزدیک بود؛ می‌دید مجید به‌جای اینکه درسش را تمام کند به آرزوهایش برسد؛ برای لقمه‌ای نان پیش این‌وآن دست دراز می‌کند! می‌دید حق امثال مجید را به خاطر نبودن در حزب و باند می‌خورند.

او فوت نکرد، او را کشتند. روزی که روزنامه جوان به دلیل تحریم جشنواره فیلم فجر به او می‌تاخت و می‌گفت «شما برای جشنواره فجر و برای کلیت فرهنگ ایرانی و در مقابل یک کل، اهمیتی ندارید. این را درک کنید و از این تبختر و من‌من کردن بپرهیزید» اگر کسی بود که به دهان نویسنده آن مطلب کذایی و سردبیر و مدیرمسئولش بزند شاید پوراحمد اکنون در میان ما بود. آقای سردبیر و مدیرمسئول شما که هستید؟ که بودید و چه کردید برای این مردم که جرات تاختن به پوراحمد را به خود می‌دهید؟ شما مواجب‌بگیرانی هستید که امروز به دلیل خوش‌زبانی و پول بیت‌المال جایگاهی پیدا کردید و فردا کس دیگری جای شما است؛ امثال شما زیاد داریم و از پوراحمد‌ها کم.

جناب رسایی؛ شما هم سکوت کنید خودتان سنگین‌تر هستید؛ شمارا که دیگر خودی‌هایتان هم قبول ندارند چه رسد به جامعه و مردم.

بگذریم؛ دلایل خود را ازآنچه برای کشته شدن کیومرث پوراحمد بود برایتان گفتم. می‌خواهم مطلبم را با حرف این بزرگ‌مرد در خصوص جشنواره فجر به پایان برسانم.

پوراحمد پس از انصراف از جشنواره فیلم فجر گفته بود: «جشنواره فجر در سال‌های اخیر برایم اهمیتی نداشته خصوصاً در این سال دردناک».

انتهای مطلب