دعوت از معین فقط یک تاکتیک رسانه ای کثیف است!
این روزها یکی از اخباری که سعی دارند برجسته کنند دعوت از آقای معین خواننده ایرانی مقیم آمریکاست؛ اما این خبر چه تأثیری بر جامعه ما دارد؟
به گزارش تجارت امروز؛ این روزها یکی از اخباری که سعی دارند برجسته کنند دعوت از آقای معین خواننده ایرانی مقیم آمریکاست. دعوتی که از سوی مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد تکرار می‌شود. امیدواریم شرایط جامعه به‌گونه‌ای باشد که نیازی به دعوت از ایرانیان به‌ویژه هنرمندان، متخصصان، پزشکان، مهندسان و سرمایه‌گذاران برای بازگشت به کشور نباشد و هرکسی که می‌خواهد بدون دعوت‌نامه برگردد، زیرا ایران برای آن‌هاست. خانه آن‌ها نه کسی را به خانه خود دعوت می‌کنند و نه دعوت به شرکت در انتخابات منطقی به نظر می‌رسد، زیرا انتخابات بهترین راه برای تعیین سرنوشت مردم است و به‌طورمعمول همه در این راه خواهند رفت، به‌جز آنچه انتخابات نامیده می‌شود. باید به شکل اسمی باشد و نه‌تنها سرنوشتی را تعیین نکند، بلکه سرنوشت ما را از دست خودمان هم بگیرد. بیا بریم! دعوت از آن‌ها به بازگشت یک عمل نمایشی و عجیب است، شاید مانند یک انتخاب باشد، زیرا اگر راه بازگشت باز باشد، بدون دعوت امکان‌پذیر است و هرکسی که می‌خواهد برگردد، حتی نیازی به بازگشت ندارد. در فرودگاه مورد استقبال قرار گیرند، پس چرا باوجود علاقه به بازگشت و حتی اظهار تأسف‌بار این علاقه، از بازگشت اجتناب می‌کنند؟
هزاران هنرمند در قالب یک‌نهاد واحد و فراگیر به‌جای احترام و قدردانی و با بودجه مقرر در انواع هنرهای تجسمی و موسیقی و … فعالیت می‌کنند که کمتر از پرداختی به یک موسسه کوچک است. با حمایت دولت، تحت‌فشار هستند، طبیعتاً نسبت به این‌گونه دعوت‌ها دچار سردرگمی و تردید می‌شوند و آن‌ها را نمایشی ساختگی یا حقه‌بازی می‌دانند. متأسفانه پیش‌ازاین نیز چنین سیاستی را با خانه اندیشمندان اتخاذ کرده‌اند.
اکنون‌که «خانه هنرمندان ایران» در شرایط سخت و تحت‌فشار مالی قرار دارد، به نظر می‌رسد ابزارهای رسمی برای رفع این نیازها راه به‌جایی نبرده است. برای پرداخت مبالغ بسیار ناچیز می‌خواهند شخصیت حقیقی و حقوقی خود را نشان دهند، پس باید چاره دیگری اندیشید. این وضعیت برای همه نهادهای مدنی که مدعی استقلال هستند به وجود آمده است. حکومتی که به این نهادها حمله می‌کند، وقتی انتخابات فرامی‌رسد، به دنبال تائید آن‌ها برای مشارکت است. اگر عقل داشتند می‌دانستند که این نهادهای مدنی قدرتمند و مستقل درزمانی که نیاز مبرم دارند به کمک دولت‌ها می‌آیند و قرار نیست در شرایط عادی ابزار حکومت باشند…
اکنون‌که ساختار سیاسی به هر دلیلی علاقه‌ای به کمک رسمی به این نهادها ندارد و بدتر از آن مانع از دستیابی آن‌ها به منابع مالی ثابت می‌شود، همه مردم به‌ویژه آن‌هایی که دستشان به دهانشان می‌رسد باید آستین‌ها را بالا بزنند و کمک کنند… سرنوشت مشترک آن‌ها خودشان وارد میدان می‌شوند. خانه هنرمندان ایران تصمیم دارد برای رفع این محدودیت‌ها برنامه‌ای با عنوان «هنر گل‌ریزان ایران» از فردا تا ۴ اسفندماه در خانه هنرمندان ایران برگزار کند. این برنامه شامل فروش آثار هنری مجموعه‌ای از هنرمندان زنده و درگذشته معاصر است که از هنرمندان بزرگ هستند. زمانی که به حجم بسیار کم‌نیازهای مالی این مجموعه برای ادامه زندگی با تهیه آن پی ببریم، به اهمیت کمبودهای خود پی می‌بریم.
طبقه متوسط باید به آینده نگاه کند. توسعه کشور بدون تقویت این قشر امکان‌پذیر نیست. کسانی که بر ضد این طبقه شمشیر کشیده‌اند، بازنده این ستیزه‌جویی ناعادلانه و بی‌پروا نیز هستند، اما خود این طبقه نیز برای حفظ و ارتقای جایگاه خود نیازمند ارتقای آگاهی و همبستگی است. این نمایشگاه بزرگ الگویی از موفقیت خواهد بود. درواقع بسیاری از هنرمندان مطرح کشور به رینگ رفته‌اند و بخشی از درآمد خود را وقف خانه‌های خودکرده‌اند و اکنون بر عهده ثروتمندان این قشر است که قدم بعدی یعنی خرید این آثار را بردارند. با انجام مسئولیت اجتماعی خود، سرمایه‌گذاری سودآور و مولد را نیز انجام دهد. این‌یک آزمون مهم برای کسانی است که به فکر سربلندی کشور و استقلال نهادهای مدنی هستند.
انتهای مطلب/ ا.م
