روز اقتدار و توانمندی ارتش جمهوری اسلامی و نیروی زمینی

به گزارش تجارت امروز؛ روز ارتش جمهوری اسلامی و نیروی زمینی، روز اقتدار و توانمدی ایران است. زیرا قدرت و نیروی دفاعی یک کشور با ارتش و نیروی زمینی خود سنجیده می شود.

ارتش چیست؟

ارتش سازمان نظامی و مجموعه‌ای از نیروهای مسلح یک کشور است که وظیفه دفاع و مبارزه با دشمنان، حفاظت از کشور از تهاجم خارجی و حفاظت از مرزهای زمینی، آب‌های سرزمینی و حریم هوایی و گاهی سایر فعالیت‌های نظامی را بر عهده دارد.

تاریخچه روز ارتش جمهوری اسلامی و نیروی زمینی

با پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ماه ۵۷، بحث انحلال یا بقای نهادها و دستگاه‌های باقی‌مانده از دوره رژیم شاهنشاهی مطرح شد. یکی از این نهادها ارتش ایران بود.

برخی افراد و گروه‌ها با انگیزه‌های متفاوت مطرح می‌کردند که ارتش باید منحل شود. چریک‌های فدایی خلق و سازمان مجاهدین خلق که در جریان اعتراضات مردمی و درگیری‌ها به پادگان‌ها و مراکز ارتش ورود پیدا کردند و توانستند اسلحه‌ها و تجهیزات بسیاری به دست آورند، از جمله این گروه‌ها بودند.

این گروه‌ها معتقد بودند که باید ارتش جدیدی تشکیل شود. چریک‌های فدایی خلق ارتش جدید را “ارتش خلق” و سازمان مجاهدین خلق ارتش جدید را “ارتش بی‌طبقه توحیدی” پیشنهاد می‌دادند.

چریک‌های فدایی خلق اسفند ۵۷ تجمعی برپا کردند که در پایان آن تجمع قطعنامه‌ای صادر شد. در بخشی از آن قطعنامه آمده بود: «ارتش و دستگاه‌های عریض‌ و طویل اداری که ستون‌های رژیم وابسته به امپریالیسم به‌شمار می‌روند، باید هرچه زودتر منحل شوند و ارتش نوین خلق و ارگان‌های اداری نوین که پاسخ‌گوی شرایط نوین هستند، به وجود آیند.»

همزمان با مطرح شدن موضوع انحلال ارتش از سوی برخی افراد و گروه‌ها، یگان‌هایی از ارتش در کردستان و گنبد (ترکمن صحرا) مشغول مقابله با ناآرامی‌ها و تجزیه‌طلبان بودند.

تجزیه‌طلبان در گنبد، اعضا و وابستگان سازمان چریک‌های فدایی خلق بودند. کومله و دموکرات نیز در غرب کشور به پادگان‌های نیروی زمینی ارتش حمله می‌کردند که نخستین آن حمله به پادگان مهاباد در روز ۱ اسفند سال ۵۷ بود.

سرلشکر محمدولی قرنی که از ارتش شاه کنار گذاشته شده بود و در روز ۲۳ بهمن ۵۷ با حکم امام خمینی (ره) ریاست ستاد ارتش ملی اسلامی را برعهده گرفت، به ساماندهی ارتش پرداخت و به سرعت مشغول مقابله با ناآرامی‌ها شد،

اما حرف و حدیث‌ها در رابطه با انحلال ارتش و اقدامات دولت موقت موجب شد که وی در تاریخ ۶ فروردین سال ۵۸ از سمت خود استعفا دهد و مدیریت ریاست وی در عمر ۴۳ روزه‌ به پایان برسد. اگرچه استعفای قرنی مورد پذیرش امام خمینی (ره) قرار نگرفت اما چند روز بعد مهندس بازرگان به او گفت که با استعفای او موافقت شده است.

پس از استعفای قرنی، سرلشکر ناصر فربد از امرای قدیمی ارتش رئیس ستاد ارتش ملی اسلامی شد. او از نزدیکان نهضت آزادی و جبهه ملی بود و از همفکران اعضای دولت موقت و مهندس بازرگان به حساب می‌آمد.

این انتصاب موجب شد تا اختلافات کمی کاهش یابد، اما موضوع انحلال ارتش همچنان مطرح می‌شد و این موضوع موجب نابسامانی در ارتش شده بود.

فرماندهان ارتش از امام خمینی (ره) درخواست وقت ملاقات کردند تا  برای بیرون رفتن از این وضعیت چاره‌اندیشی کنند و از امام (ره) بخواهند که ایشان فرماندهی خود بر کل نیروهای مسلح را مجدداً اعلام نمایند تا با استفاده از این حکم حکومتی قوام و انضباط به ارتش بازگردد.

در نتیجه امام خمینی (ره) در روز ۲۸ فروردین در پیامی اعلام کردند: «روز چهارشنبه ۲۹ فروردین ارتش جمهوری اسلامی و نیروی زمینی اعلام مى‏‌شود. ارتش محترم در این روز در شهرستان‌هاى بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانى خود را از جمهورى اسلامى و ملت بزرگ ایران و حضور خود را براى فداکارى در راه استقلال و حفظ مرزهاى کشور اعلام نمایند.

ملت ایران موظفند از ارتش اسلامى استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان نمایند. اکنون ارتش در خدمت ملت و اسلام است و ارتش اسلامى است و ملت شریف لازم است آن را به این سِمت رسماً بشناسند و پشتیبانى خود را از آن اعلام نمایند.

اکنون مخالفت با ارتش جمهوری اسلامی و نیروی زمینی که حافظ استقلال و نگهبان مرزهاى آن است، جایز نیست. ما و شما و ارتش، برادرانه باید براى حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اختلال مفسدان خاتمه دهیم.»

افراد ارتش موظفند در داخل ارتش حفظ نظم و سلسله مراتب و ضوابط را بکنند. توجه ننمودن به این مسائل موجب ضعف ارتش اسلامی می شود و نظام را از هم می پاشد.

سربازان و درجه داران و افسران موظفند سلسله مراتب را حفظ و مراعات کنند؛ چنانچه رؤسای فوق موظفند با ارتش به طور محبت و برادری رفتار نمایند و از دیکتاتوری که در رژیم طاغوت بود اجتناب نمایند.

ارتش اسلامی باید با حفظ سلسله مراتب و نظام صحیح اسلامی و اطاعت کامل زیردست از ما فوق و رعایت کامل ما فوق از زیردست، اداره شود. تخلف از این امر ضد انقلاب است و مورد مؤاخذه خواهد بود.

افراد خارج از ارتش حق ندارند در امر ارتش دخالت کنند و ارتشی را در داخل ارتش یا خارج بدون مجوز دستگیر کنند. اگر شکایتی دارند یا اطلاع از مجرمیت کسی دارند، روی موازین شرعی و قانونی رسیدگی خواهد شد. دخالت بیجا در داخل ارتش موجب ضعف آنان می شود و مخالف انقلاب اسلامی است.

این قشر از ارتش که در خدمت اسلام و ملت هستند و وفاداری خود را از جمهوری اسلامی اعلام نمودند، اگر خدای نخواسته در رژیم طاغوتی خلاف و گناه صغیره کرده اند، با برگشت به سوی خدای تعالی و جمهوری اسلامی مورد عفو خداوند رحمان و عفو ملت شریفند، و این جانب نیز آنان را عفو کردم.

امید است آنان با دلگرمی و اعتماد به خدا و ملت شریف به خدمت خود صادقانه ادامه دهند و با قدرت در پادگانهای خود مستقر شوند. از خداوند تعالی عظمت اسلام و مسلمین و هدایت جوانان فریب خورده ای را که می خواهند در صفوف مسلمانها تفرقه بیندازند خواستارم، و هوشیاری ملت را در مقابل توطئه های غیر اسلامی امیدوار.

انتهای مطلب/آ.ع