با بچه حرف گوش نکن چگونه رفتار کنیم + راه کارهای موثر
امروزه با بیشتر شدن دغدغه های زندگی اجتماعی و کاری والدین بین فرزندان و والدین فاصله زیادی افتاده است. این فاصله باعث می شود که این دو طرف درک درستی از انتظارات یکدیگر نداشته باشند و کودکان حرف گوش نکن بشوند.
به گزارش تجارت امروز؛ کودکان حرف گوش نکن می توانند در زندگی چالش های بزرگی را ایجاد کنند در نتیجه این مسئله می تواند بسیار مهم باشد.
چگونه کودک حرف گوش کن داشته باشیم
در ادامه راهکار هایی برای داشتن کودکی حرف گوش کن را برایتان آورده ایم:
تکرار کردن نصیحت ها از تاثیر گذاری روی آن ها جلوگیری می کند
گاهی اوقات والدین کودکان فکر می کنند هرچه یک حرف را بیشتر تکرار کنند تاثیر آن روی کودکان بیشتر است. اما تربه ثابت کرده است که دقیقا میزان تاثیر گذاری نصیحت ها در کودکان با تکرار نصیحت ها رابطه عکس دارند و با تکرار بیش از حد زمینه نصیحت گریزی را در فرزند خود زیاد می کنند. تکرار نکردن نصیحت می تواند اولین قدم برای داشتن یک کودک حرف گوش کن باشد.
سعی کنید در شرایط به جا با کودک خود صحبت کنید:
کودکان گاهی در شرایط به خصوصی مرتکب اشتباهاتی می شوند که والدین از آن ها انتظار همچین چیزی را ندارند. همین عامل باعث می شود صبر والدین کاهش پیدا کند و در جای نامناسب به کود خود پرخاش کنند. وقتی در جمع کودک خود را تنبیه می کنید زمینه کینه توزی را در او تقویت می کنید.
با کودک خود دوست باشید بهترین راه کار مقابل کودک حرف گوش نکن
مهمترین مسئله در رفتار با کودک حرف گوش نکن وجود نگاه از بالا به پایین و هم سطح نکردن خود با فهم کودکان می تواند از تاثیر والدین و نصیحیت های آن بکاهد.
تجربه ثابت کرده اگر می خواهید کسی حرفتان را بفهمد باید دوستانه آن حرف را به او منتقل کنید.
اجازه صحبت به کودکان هم بدهید:
هرگاه والدین صحبت های خود را به پایان رسانند اجازه سخن به کودکتان را بدهید. سعی کنید در خانه فضای گفت و گو و مذاکره را در خانه به وجود بیاورید تا کودکتان نظرات خود را بیان کند.
پاداش در نظر بگیرید:
پاداش ناچیز هم می تواند تاثیر گذار باشد. اگر کودکی دارید که از رو بی حوصلگی اتاق خود را مرتب نمی کند برای او جایزه در نظر بگیرید که انگیزه در او ایجاد شود اما اگر شما با عصبانیت از او همچین چیزی را در خوات کنید حرف گوش نکن می شود.
نتیجه کار را برای کودک مشخص کنید:
کودکان گاهی اوقات به حرف والدین خود گوش نمی دهند این اتفاق می تواند خطرناک و یا گاهی می تواند تحسین بر انگیز باشد. اگر کودکتان به استقلال رسیده و دوست دارد بدون کمک شما کاری انجام دهد تحسین برانگیز است اما اگر دارد کارهایی انجام میدهد که به او صدمی میزند این بسیار خطرناک است.
در نتیجه باید او را در تمام مراحل راهنمایی کنید و عواقب کاری که انجام می دهد را برای او بگویید.
در برخورد با کودکان منعطف باشید:
سعی کنید با نرمی و لطافت دلیل اینکه به حرف شما گوش نمیدهد را از کودکتان بپرسید و اگر نتوانستید از خودش جواب این سوال را بگیرید سعی کنید با پیگیری رفتارش جویای علت شوید تا جایی که از خشمگین شدن در قبال کودکتان دوری کنید زیرا که خشم احساس لجبای را در کودک بیشتر می کند.
درخواست را به سرگرمی تبدیل کنید:
اُکول اسمیت میگوید: «کودکان با بازیکردن یاد میگیرند، نزدیک میشوند و ارتباط برقرار میکنند.» به همین دلیل است که او توصیه میکند درخواستهای خود را در قالبی جالب، مثل بازی، مسابقه یا ترانه ارائه دهید؛ بهویژه اگر کودک شما به یک بازی علاقهی خاصی دارد.
برای مثال، دربارهی مرتبکردن اسباببازیها اینطور مینویسد: «از کودک بخواهید اسباببازیها را (بهآرامی!) درون جعبهی اسباببازیها پرت کند. بعد هم تعداد گلهای زده را حساب کند و ببیند آیا گلهای بیشتری نسبت به دیروز زده یا نه. برای یافتن کفشها، به کودکتان بگویید تصور کند در حال ماجراجویی است و ٬دنبال یک غول کفشی بگردد٬ برای به رختخوابرفتن، وانمود کنید دلقکی هستید که صدای جالبی دارد و اگر کودک زودتر به رختخواب نرود، او را قلقلک میدهید.»
به شکلی مشابه، اگر مشکل غذاخوردن دارید، آن را به کاری جذاب تبدیل کنید. غذاها و خوراکیهای موردعلاقهاش را پیدا کنید. با هم غذا را آماده کنید. از خوراکیهای رنگارنگ در غذا استفاده کنید. البته بهتر است بهکلی از ارزش غذایی خوراکیها غافل نشوید.
انتهای مطلب/ ی.ر