به گزارش تجارت امروز؛ دلیل نام گذاری روز ایمنی و حمل و نقل، فرهنگ سازی برای بالا بردن ایمنی راه ها و کاهش تصادفات جاده ای است.
اهمیت روز ایمنی و حمل ونقل
آموزش و فرهنگ سازی از موثرترین راهکارها به منظور کاهش تصادف های جاده ای به شمار می رود. اهمیت این موضوع سبب شد تا با نام گذاری روز ایمنی حمل و نقل در تقویم نسبت به حساس سازی جامعه و مسئولین در مقوله ایمنی و تصادفات اقدام گردد.
روز هفتم اردیبهشت ماه هر سال از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی و به پیشنهاد کمیته فرهنگی جمعیت طرفداران ایمنی راه ها به عنوان «روز ایمنی حمل و نقل» نامگذاری شده است.
ایمنی از عوامل مهم و تاثیرگذار در حمل و نقل است که از یک سو اطمینان شبکه حمل و نقلی کشور را بالا می برد و از سوی دیگر باعث توسعه اقتصادی می شود.
در این میان عامل انسانی به عنوان مهمترین مقوله در ایجاد آن نقش بسزایی دارد؛ از این رو ایمنی حمل و نقل نیازمند عزمی ملی و نهادینه شدن فرهنگ آن در جامعه مورد نظر می باشد.
حمل و نقل از جمله بخش های زیربنایی اقتصاد به شمار می رود که فرآیند توسعه اقتصادی را تحت تاثیر قرار می دهد و پایه مبادله های بازرگانی و کلید توسعه اقتصادی و اجتماعی است.
از این رو بخش حمل و نقل را باید یکی از مؤلفه های اصلی در تشخیص جوامع رشد یافته دانست. صنعت حمل ونقل در ایران نیز در دوره های مختلف با فراز و فرودهایی همراه و هدف اصلی آن، تلاش برای رسیدن به جایگاهی مطلوب بوده است.
با توجه به موقعیت راهبردی کشور در منطقه، ایجاد نظام حمل و نقل کارآمد اهمیت ویژه ای دارد که برای رسیدن به این جایگاه بایستی به امنیت در این صنعت توجه ویژه ای داشت.
پیشرفت متوازن بخش حمل و نقل در تمامی شیوه ها و بهره برداری مناسب از آن به عنوان پیش نیاز توسعه بخش ها به افزایش امنیت ملی منجر می شود و زمینه ساز توسعه سیاسی و اجتماعی نیز خواهد شد.
تامین ایمنی حمل و نقل
در این میان تامین ایمنی حمل و نقل و کاهش حوادث خودرویی بدون تردید به عوامل و پارامترهای گسترده ای مربوط است که رفع هر یک از آنها نیازمند اهتمام یک نهاد ، ارگان یا وزارت خانه است که این مساله از یک سو باعث شده تا در این زمینه
وحدت رویه ای در میان ارگان های مختلف جاری نباشد که این موضوع خود بستر ساز اتلاف بودجه و هدر رفت ظرفیت های انسانی و پژوهشی را فراهم آورده است و از طرفی این مساله ایجاد یک مرجع واحد همچون تاسیس پژوهشکده و مرکز آمار جامع ایمنی حمل و نقل را جدی ساخته است ؛ چرا که متاسفانه یکی از ضعف های ساختاری در کاهش حوادث خودرویی و جاده ای عدم شناخت و آسیب شناسی جدی این مساله و نبود آمار و اطلاعات شفاف و قابل استناد در این زمینه است.
به عنوان نمونه همچنان علل حوادث خودرویی بر اساس تخمین ها و نه ریشه یابی علمی صورت می گیرد که این مساله ضرورت ایجاد یک مرکز مطالعاتی ، پژوهشی و آماری فراگیر و مرتبط با تمام ارگان های دخیل در این مساله را جدی ساخته است.
فارغ از آنچه گفته شد مواردی همچون نامناسب بودن وضعیت جاده ها ، نیاز به اصلاح هندسی بسیاری از راه ها و شریان های درون و برون شهری شهری ، عدم رعایت و یا سهل انگاری در اجرای قوانین راهنمایی و رانندگی ، عدم برخورداری از گواهی معاینه فنی و فاصله چشم گیر برخی خودروها به ویژه خودروهای داخلی از استانداردهای روز دنیا از عوامل مهم تشدید حوادث جاده ای در کشور هستند که هر یک از آنها خود ده ها گزینه را در زیر شاخه های خود شامل می شوند که نیاز به بررسی دقیق ، علمی و جدی دارند.
در همین رابطه البته امروزه فناوری های نوین فرصت بسیار مناسبی در جهت شناسایی و رفع مشکلات پیش روی ایمنی تردد در اختیار ما قرار داده است ؛ چنانچه اسکن سه بعدی جاده ای با دقت بالا ؛ نواقص جاده ای و اماکن خطر آفرین را با ثبت مکان نما مشخص می کند و یا دوربین ها به راحتی خودروهای فاقد معاینه فنی را تشخیص می دهند اما متاسفانه گاهی ضعف در اجرای قوانین و عدم هماهنگی و همکاری ارگان ها به تسریع در رفع برخی مشکلات پیش روی کشور همچون کاهش حوادث جاده ای و خودرویی ضربه زده است.
انتهای مطلب/آ.ع
